Informatie over Gloria Estefan

In samenwerking met de fanclub

Gloria werd geboren op Cuba. Om precies te zijn op 1 September 1957. Haar vader werkte bij de motorpolitie die de escorte vormde van mevrouw Batista, de vrouw van de voormalige president. Op oudejaarsavond 1958, toen Gloria 1 jaar oud was, verliet president Batista het land. Gloria's familie, met name haar vader, kwamen hierdoor in moeilijkheden. Het duurde niet lang voor haar vader gevangen werd genomen door de mannen van nieuwe leider Fidel Castro (nu al 39 jaarde socialistische president van Cuba). Omdat haar vader geen bemoeienis had gehad met het regime van Batista, werd hij al snel na zijn arrestatie weer vrijgelaten. Hij is toen alleen naar Maimi gegaan. De rest van de familie volgde later. Maar voor ze het land uit konden nam de douane al hun bezittingen af. Een kleine tas mochten ze nog meenemen. Zelfs de diploma's van Gloria's moeder werden verscheurd. Ze had onderwijskunde gestudeerd aan de universiteit. Na hun komst in Maimi vertrok haar vader al gauw, met onbekende bestemming.

Hij was betrokken geraakt bij de politieke beweging die Castro wilde afzetten en trainde daarvoor op ee geheime plek ergens in Zuid-Amerika. Hij bleef twee jaar weg. Gloria en haar moeder wisten niets van zijn exacte verblijfplaats af. Elke drie maanden kregen ze een klein beetje geld van de Amerikaanse regering of van diegene die deze actie ook maar ondersteunde. Dat geld was maar net genoeg om van te leven. Ze waren verschikkelijk arm. Hun enige eten was goedkoop blikvoer. Haar moeder gaf Gloria vaak nog een deel van haar portie, zodat Gloria maar geen honger zou hebben. Werken was er voor haar moeder niet bij, ze had geen kennissen, sprak geen Engels en ze had geen diploma's meer. Op 16 April 1961 vond op Cuba de zogenaamde varkensbaaiinvasie plaats, die bedoeld was om de Cubaanse regering af te zetten. Gloria's deed daaraan mee. De operatie mislukte echter en haar vader werd gearresteerd. Drie jaar jang heeft hij in de gevangenis gezeten. Daarna werden veel Cubaanse gevangenen door de Amerikaanse president geruild voor vrachtwagens en medicijnen. Vrijwel direct na zijn terugkomst is hij in het Amerikaanse leger gegaan. Een paar jaar vormden ze een gelukkig gezinnetje. Toen Gloria 6 jaar was, werd haar zusje geboren. In 1968 ging haar vader als vrijwilliger in Vietnam vechten. Na een paar jaar kwam hij terug als een doodzieke man. In Vietnam waren de eerste symptomen van Multiple Sclerose(een spierziekte waar je op den duur aan sterft) bij hem ontdekt. Verder was hij ook ziek geworden van Agent Orange, het chemische ontbladeringsmiddel dat de Amerikanen daar gebruiken. Gloria's verdere jeugd stond in het teken van haar vader die ziek op bed lag.

Ze moest altijd thuisblijven om haar vader te verzorgen en het huishouden te regelen. Haar moeder was namelijk weer begonnen met les geven aan immigrantenkinderen om zodoende nog een beetje huishoudgeld in te brengen. Gloria had geen leven. In gestolen vrije uurtjes kon ze een beetje muziek maken of wat studeren. Soms combineerde ze die twee. Ze zat in haar kamer, zo eenzaam dat ze uit haar huid had willen kruipen. Ze begon hits uit de top 40 na te zingen, de accoorden zoekend op haar gitaar. Tot haar grote vreugde werd al snel duidelijk de ze talent had. Haar vader was een echte militair die kunst maar nutteloze versiering vond. Gelukkig aardde Gloria naar haar moeder, die als kind ooit een Shirley Templewedstijd had gewonnen. Van haar vader mocht ze echter de hoofdprijs, een sceentest in Hollywood, niet ophalen omdat hij zijn kleine meisje niet wilde blootstellen aa de zeden van dat verderfelijke oord. Gloria's moeder was als kind dol op haar vader, maar ze heeft haar leven lang spijt gehad zich als respectvolle dochter neergelegd te hebben bij zo'n eenzijdig genomen mucho macho besluit. Vriendjes had Gloria als helemaal niet. Een gelegenheid om jongens te ontmoeten was er niet. Ze zat op een streng katholieke nonnenschool. Als ze uitging moest er altijd een begeleidster mee. Nu was ze een rustig meisje, dus kwam ze nooit in opstand tegen haar ouders. In tegenstelling tot Gloria waren de meeste meisjes die een begeleidster mee hadden het wildst. Op schoolfeesten zaten de moeders dan aan de rand van de dansvloer, terwijl hun dochters de beest uithingen in een of ander lokaal. Na haar middelbare school ging Gloria naar de Universieteit van Maimi. Ze studeerde af in psychologie en communicatie. Tijdens deze studieperiode liep Gloria een tijd stage bij de douane van Maimi, voor vele Latino's de grens tussen vrijheid en onderdrukking. Ze moest mensen verwijzen naar hun vliegtuig of helpen met formulieren invullen. Als een van de douaniers iemand niet vertrouwde, moest ze mee om te helpen vertalen. Daarna gingen de douaniers soms heel ruw te werk. Diverse keren moest ze mensen vertellen dat ze zich uit moesten kleden

Pas toen Gloria in een band wilde gaan zingen kwam ze voor het eerst voor zichzelf op. Nooit had ze een eigen mening mogen hebben. In een Latingezin kon dat gewoon niet. Haar ouders waren er ook op tegen dat Gloria op haar 18e in een band wilde gaan zingen. En dan nog een band met allemaal jongens ook. Gelukkig begreep haar moeder dat Gloria haar talent moest gaan benutten. Zeker omdat ze er zelf geen kans toe had gehad.

Emilio 1974

"The Maimi Latin Boys" werd in 1974 opgericht door Emilio Estefan, als middelbare schoolband. Ook Emilio was voortijdig gevlucht uit Cuba, zoals veel van zijn landgenoten in de vijftiger jaren. Emilio vluchtte in 1959 uit Cuba. Sinsdien heeft het leven hem toegelachen. Als scholier in de sixties schooierde hij een flink zakgeld bij elkaar met een accordeon. In de jaren zeventig speelde hij 's avonds met succes als muziekant, terwijl hij zich overdag naar de top werkte van Bacardi, de rumstokers.Met zijn band boekte hij toen al vele successen. In Maimi kon hij een nieuw leven opbouwen.